Probeer die schilderprijs te winnen
Painting Lacy is een gratis puzzel videogame waarin je wilt winnen in je werk, maar met gevaar voor je persoonlijke leven. Ontwikkeld door Aria Mohebi en Benjamin Greenhalgh alias PoeTahToe, is dit een schattige 2D-indiegame met een aantal psychologische horrorelementen.
Hoewel het wordt beschouwd als een visuele roman, Painting Lacy is eigenlijk vrij kort omdat het alleen heeft één einde en kan in minder dan 10 minuten worden voltooid. Hoe dan ook, de manier waarop het zijn verhaal vertelt zonder het gebruik van tekst is behoorlijk indrukwekkend ondanks de korte lengte.
Communicatie is belangrijk
Het doel in Painting Lacy is eenvoudig: voltooi elke kleurtaak binnen de korte dagelijkse tijdslimiet. Naast werken, kun je chatten met Lacy, een schattig wezen dat bij je woont. U hoeft alleen de lege vakken in te kleuren om visuele reacties op haar chatballonnen te simuleren. Als je dit elke keer doet, zal je penseel groter worden, dus het is aan te raden om regelmatig met haar te praten.
Wat hier een uitdaging is, is dat je maar vijf dagen hebt voordat je die prijs krijgt - en elk nieuwe dag verkort je timer. Dit betekent dat hoe dichterbij uw deadline komt, hoe meer u gedwongen zult worden om het chatten over te slaanmet Lacy. Deze falende relatie zal dus ook je penseelgrootte verkleinen en kleuren veel moeilijker maken. De wereld zal ook geleidelijk veranderen van felle, zonnige kleuren in vage en sombere tinten.
Ongeacht je acties, er is slechts één einde beschikbaar. Door een tweede playthrough te doen, kun je een aantal geheimen gemakkelijker ontdekken, maar dat is het dan ook. Het strikt lineaire karakter van het verhaal en de gameplay kan frustrerend zijn, omdat het lijkt alsof je de uitkomst met je keuzes kunt veranderen. De manier waarop het plot zich ontvouwt met alleen beelden en geen dialoog tussen personages is echter nog steeds behoorlijk indrukwekkend.
Het afscheid was te snel
Over het algemeen is Painting Lacy een interessante kleine indiegame ondanks zijn rigiditeit en korte lengte. De repetitieve gameplay doet denken aan Routine Feat en kan dicht bij huis raken voor degenen die zich in een vergelijkbare positie bevinden. Ondanks dat het een psychologische horror is, zijn er eigenlijk ook niet veel horrorelementen, hoewel de implicatie van het einde er nog steeds is.
